... Έχει πια ξημερώσει όταν φτάνει στο σπίτι της. Με αργές κινήσεις βγάζει τα ρούχα της και πέφτει κατάκοπη για ύπνο. Μάταιη προσπάθεια. Την αναστατώνει η εικόνα αυτού του άντρα που κάνει την καρδιά της να χτυπάει τρελά, όπως ποτέ άλλοτε δε συνέβη.
Οι καυτές ματιές που αντάλλαξαν, εξακολουθούν να την αναστατώνουν και μια φράση ριζώνει στο είναι της... Μια τόση δα φρασούλα… «Αυτός είναι!» Δεν μπορεί να εξηγήσει την πεποίθησή της, πως αυτός ο μελαμψός άντρας θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη ζωή της. Πως η εικοστή εβδόμη Νοεμβρίου του χίλια εννιακόσια εβδομήντα έξι, θα είναι σφραγίδα μιας ένωσης…
