Περίληψη
Πώς μπορούν να αξιοποιηθούν στην εμπειρική μελέτη του κοινωνικού κόσμου οι πρόσφατες εξελίξεις στο πλαίσιο της μεταδομιστικής θεωρίας του λόγου; Πώς μπορούν κεντρικές έννοιες του μεταδομισμού, όπως είναι ο λόγος, οι θέσεις υποκειμένου, η ηγεμονία, η εξουσία, η εξάρθρωση, τα κενά σημαίνοντα και το συναίσθημα, να βοηθήσουν στην κατανόηση της σημερινής επισφαλούς και ρευστής πραγματικότητας, καθώς και της σχέσης μεταξύ του πολιτικού και του κοινωνικού; Αντλώντας έμπνευση από το έργο καταξιωμένων θεωρητικών όπως είναι ο Michel Foucault, o Ernesto Laclau, η Chantal Mouffe, ο Slavoj Zizek, o Jacques Lacan, o Jacques Derrida, ο Antonio Negri, ο Michael Hardt, ο Roland Barthes, κ.ά., οι συγγραφείς αυτού του βιβλίου μελετούν ποικίλες πτυχές της ύστερης νεωτερικότητας που εκτείνονται από την εκπαίδευση και τη νεότητα μέχρι το φύλο, την εθνότητα, την πολιτική και τις λαϊκές κουλτούρες χρησιμοποιώντας μια κοινή μεταδομιστική γλώσσα, καθώς και την παραδοχή ότι η αξία μιας θεωρίας αναδεικνύεται στη χρήση της. Σκοπός αυτού του βιβλίου είναι να καταστήσει τη «θεωρία του λόγου» προσιτή μέσα από συγκεκριμένα παραδείγματα ανάλυσης από διάφορα πεδία, αλλά και να προωθήσει το δημιουργικό διεπιστημονικό διάλογο ανάμεσα σε ερευνητές και ερευνήτριες που αξιοποιούν με ποικίλους, δημιουργικούς τρόπους τα εργαλεία της θεωρίας του λόγου στα ιδιαίτερα επιστημονικά τους πεδία.
