Ενδιαφέρουσα περίπτωση βιβλίου ψυχολογίας, γραμμένου με τρόπο που θα κέντριζε έναν λογοτέχνη ή θα τροφοδοτούσε τη σκέψη ενός κριτικού. Και τούτο γιατί, πέραν του τρόπου προσέγγισης του θέματός του, ο συγγραφέας του, Santiago Ramón y Cajal [Σαντιάγκο Ραμόν υ Καχάλ] πριν μπει στο θέμα του, μας αφήνει στο εξώφυλλο μια ιδιόχειρη υπογραφή, κάτι σαν «ματαιότης ματαιοτήτων». Συγκεκριμένα γράφει, «Gloria no es mas que un olvido ajilarado» (Η δόξα δεν είναι άλλο από μια πρόσκαιρη αναβολή της αφάνειας), σαν να θέλει να μας υπενθυμίσει πως όλα στην αφάνεια θα καταλήξουν. >>>
