Ὅταν θεμελιώσουμε τή Βιοηθική στήν Ὀρθόδοξη Θεολογία καί Χριστιανική Ἠθική, τότε διαπιστώνουμε ὅτι οἱ θέσεις πού λαμβάνονται γιά ὅλα τά ζητήματα δέν εἶναι ἀποτέλεσμα λογικῆς καί σχολαστικῆς διεργασίας ἀλλά φωτισμοῦ καί χάριτος, ἐμπειρίας καί θεολογίας, ἀλήθειας καί ἄσκησης. Καί αὐτό, γιατί ὁ Ὀρθόδοξος βιοηθικός ἐπιστήμονας μελετᾶ τήν κάθε περίπτωση καί διαμορφώνει θέσεις καί ἀπόψεις ἐμπνεόμενος ἀπό τό πνεῦμα καί τή σοφία τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τῆς διδασκαλίας τῶν Ἁγίων Πατέρων. Αὐτό σημαίνει ἡ φράση καί ἡ προτροπή: «ἐπόμενοι τοῖς ἁγίοις πατράσιν».
Ἡ Βιοηθική εἶναι ἡ ἐπιστήμη τοῦ μέλλοντος. Δέν μπορεῖ ὅμως νά ἀνεξαρτητοποιηθεῖ ἀπό τήν ἐμπειρία τοῦ παρελθόντος. Γιά τήν Ὀρθόδοξη Θεολογία ἡ ἐμπειρία τοῦ παρελθόντος παραπέμπει στά διδάγματα τῶν Πατέρων, στή διδασκαλία τῆς Ἁγίας Γραφῆς, στή ζωή τῶν Ἁγίων καί στίς ἀποφάσεις τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων. Ἄν διαφοροποιηθοῦμε ἤ ἀποστασιοποιηθοῦμε ἀπό ὁλα αὐτά, δέν θά ἔχουμε τίς προϋποθέσεις γιά νά φτάσουμε σέ κάποιο τέρμα.
Τό βιβλίο αὐτό τοῦ π. Μακαρίου Γρινιεζάκη προσπαθεῖ ἁπλᾶ καί ταπεινά νά ἀποδείξει αὐτήν τήν πραγματικότητα.
Για τα περιεχόμενα του βιβλίου, πατήστε εδώ
Ὁ Ἀρχιμανδρίτης τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου Μακάριος Γρινιεζάκης, γεννήθηκε στό Ἡράκλειο τῆς Κρήτης. Τίς ἐγκύκλιες σπουδές του παρακολούθησε στή γενέτειρά του καί στή Ριζάρειο Ἐκκλησιαστική Σχολή Ἀθηνῶν.
Εἶναι πτυχιούχος τῆς Ἀνωτέρας Ἐκκλησιαστικῆς Σχολῆς Ἀθηνῶν καί τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Ἐθνικοῦ καί Καποδιστριακοῦ Πανεπιστημίου τῆς Ἀθήνας. Μεταπτυχιακές σπουδές πραγματοποίησε στόν τομέα τῆς Χριστιανικῆς Ἠθικῆς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Βοστώνης (Master of Sacred Theology), στόν τομέα τῆς Ἱστορίας Ἐπιστημῶν τῆς Σχολῆς Τεχνῶν καί Ἐπιστημῶν τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Harvard (Master of Arts) καί στόν τομέα τῆς Βιοηθικῆς τῆς Σχολῆς Τεχνῶν καί Ἐπιστημῶν τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Monash, (Master of Bioethics). Ἡ διδακτορική του διατριβή ἐγκρίθηκε μέ βαθμό «ἄριστα» ἀπό τήν Ἰατρική Σχολή τοῦ Πανεπιστημίου Κρήτης. Ἐκάρη μοναχός καί χειροτονήθηκε διάκονος στίς 18 Ὀκτωβρίου τό 1993, χειροτονήθηκε πρεσβύτερος στίς 25 Ἰουνίου τό 1997 καί προχειρίσθηκε ἀρχιμανδρίτης στίς 23 Ἀπριλίου τό 1998 στήν Ἱερά Μονή Ἁγίου Γεωργίου Ἐπανωσήφη ἀπό τόν Ἀρχιεπίσκοπο Κρήτης Τιμόθεο. Τήν Κυριακή τοῦ Πάσχα τοῦ ἔτους 2008 ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαῖος τοῦ ἀπένειμε τό ὀφφίκιο τοῦ Ἀρχιμανδρίτου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου στό Φανάρι τῆς Κωνσταντινούπολης. Ὑπηρέτησε ὡς διάκονος στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό τοῦ Ἁγίου Μηνᾶ Ἡρακλείου (1994-1997) καί ὡς ἐφημέριος στήν ἐνορία Ἁγίου Νικολάου Χαρασοῦ (1997-1999) καί στήν ἱστορική κοινότητα τοῦ Ἁγίου Γεωργίου Southbridge τῶν Η.Π.Α. (1999-2002). Διετέλεσε Διευθυντής τοῦ Ραδιοφωνικοῦ Σταθμοῦ τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπής Κρήτης, (2002-2011), μέλος τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης ἐπί τῶν θεμάτων Βιοηθικῆς καί συγχρόνου προβληματισμοῦ (2005-2014), Πρόεδρος τῆς Διοικούσας Ἐπιτροπής τῆς Σχολῆς Βυζαντινῆς Μουσικῆς τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Κρήτης (2006-2010), Διευθυντής τῆς Ἑστίας Εκκλησιαστικῆς Ἐκπαιδεύσεως (2007-2014) καί Ἱεροκήρυκας τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Κρήτης ἀπό τό 2002 ἕως καί σήμερα, ἐνῶ τό Μάρτιο τοῦ 2011 διορίσθηκε πρῶτος Διευθυντής τοῦ νεοσύστατου Γραφείου Τύπου τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Κρήτης. Διδάσκει ἀπό τό 2003 στήν Ἀνωτάτη Ἐκκλησιαστική Ἀκαδημία Ἡρακλείου, ἐνῶ ἔχει κατά καιρούς διδάξει μαθήματα σέ διάφορα Πανεπιστημιακά Ἱδρύματα, μεταξύ τῶν ὁποίων στό Ἑλληνικό Κολέγιο τῆς Βοστώνης (2000), στίς Ἰατρικές Σχολές τῶν Πανεπιστημίων Κρήτης (2002-2014), Θεσσαλίας (2007-2014) καί Ἀθήνας (2009-2014) καί στό Θεολογικό Σεμινάριο τῆς Αὐτόνομης Ἐκκλησίας τῆς Ἐσθονίας (2010-2014).
Τό 2009 ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος τοῦ Οικουμενικού Πατριαρχείου μετά ἀπό πρόταση τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου τόν ὅρισε ἐκπρόσωπο στή Διορθόδοξη Ἐπιτροπή Βιοηθικῆς, στήν ὁποία ὁρίστηκε ὁμοφώνως καί Γενικός Γραμματέας κατά τήν πρώτη Συνεδρία της, τό Μάϊο τοῦ 2011.
