Η Φιλοσοφία της Παιδείας αποτελεί ένα θεωρητικό αλλά και πρακτικό σώμα φιλοσοφικών απόψεων και δράσεων με τρισχιδή προσανατολισμό. Με αφετηρία τον ανθρωπολογικό προβληματισμό, στο πλαίσιο του οποίου θεμελιακό στοιχείο της ανθρώπινης οντογένεσης αναδεικνύεται η μάθηση ως πρόσκτηση συγκεκριμένων ικανοτήτων -εκπαίδευση- και αξιακών κωδίκων -αγωγή-, κοινωνικά ωστόσο προσδιορισμένων, παραπέμπεται η Φιλοσοφία της Παιδείας στη φιλοσοφική θεώρηση των μαθησιακών θεσμών με τη λειτουργία των οποίων εντέλλεται η ένταξη των νέων κυρίως μελών μιας κοινωνίας σε αυτήν. Επειδή όμως η παραπάνω ένταξη ούτε εύκολη είναι, αλλά ούτε και εκ προοιμίου ευδόκιμη, υποχρεώνεται η Φιλοσοφία της Παιδείας να ασχοληθεί όσο το δυνατόν πιο κριτικά με τις επικρατέστερες παιδευτικές θεωρίες που κατά καιρούς διατυπώθηκαν, προκειμένου να επιτευχθεί η προαναφερθείσα ένταξη ευμέθοδα και αποτελεσματικά, δηλαδή παραγωγικά στο κοινωνικό γίγνεσθαι.
