Τα χίλια φθινόπωρα του Γιάκομπ ντε Ζουτ
Κυκλοφορεί
ISBN: 978-960-499-120-4
Τόπος, Αθήνα, 11/2014
1η έκδ.
Γλώσσα: Ελληνική, Νέα
€ 20.90 (περ. ΦΠΑ 6%)
Βιβλίο, Χαρτόδετο
15 x 23 εκ., 576 σελ.
Περιγραφή

Φανταστείτε μια αυτοκρατορία που επί ενάμιση αιώνα έχει κρατήσει τον κόσμο μακριά της. Απαγορεύεται η έξοδος σε όλους, οι ξένοι αποκλείονται, οι θρησκείες τους απαγορεύονται και οι ιδέες τους αντιμετωπίζονται με βαθιά καχυποψία.

Ωστόσο, υπάρχει μια αλλόκοτη ρωγμή σ’ αυτό το κράτος-φρούριο: ένα τεχνητό περιτειχισμένο νησί συνδεδεμένο με ένα λιμάνι της χώρας, και επανδρωμένο από μια χούφτα Ευρωπαίους εμπόρους. Και, παρότι η πύλη προς τη στεριά είναι κλειδωμένη, δεν μπορεί να εμποδίσει τα μυαλά –ή τις καρδιές– να σμίξουν.

Το έθνος είναι η Ιαπωνία στη συμβολή δύο αιώνων (18ος-19ος), το λιμάνι το Ναγκασάκι, και το νησί η Ντετζίμα. Εδώ αναπτύσσεται αυτό το πανοραμικό, πυκνό μυθιστόρημα του Ντέιβιντ Μίτσελ. Κι εδώ, ένας νεόφερτος Ολλανδός υπάλληλος, ο Γιάκομπ ντε Ζουτ, εμπλέκεται σε μια σκοτεινή περιπέτεια διπροσωπίας, αγάπης, ενοχής, πίστης και φόνου… Αλλά την ίδια ώρα, δίχως ο ίδιος ή οι συμπατριώτες του να το γνωρίζουν, ο άξονας της παγκόσμιας ισχύος γυρίζει…

Σ’ αυτή την ιστορία ακεραιότητας και διαφθοράς, πάθους και εξουσίας, το κλειδί είναι ο έλεγχος: του πλούτου, της σκέψης, ακόμα και του θανάτου.

[Απο την ιστοσελίδα του εκδότη]

«Ένα μυθιστόρημα για τις ιδέες, για τον πόθο, για το καλό και το κακό και όλα τα ενδιάμεσα που επιβεβαιώνει ότι ο Μίτσελ είναι ένας από τους πιο συναρπαστικούς και ατρόμητους εν ζωή συγγραφείς».
Dave Eggers, The New York Times Book Review

«Ένας ιδιοφυής αφηγητής… μπορεί να αποδειχθεί ο σπουδαιότερος Βρετανός συγγραφέας της γενιάς του».
Mail on Sunday

[Απο την ιστοσελίδα του εκδότη]

Βραβείο Μετάφρασης Αγγλόφωνης Λογοτεχνίας 2015

Βιβλιοκριτικές
Κιθαριστικά ριφ που κυλούν σαν διαμαντόπετρες. Μπασιστικά περάσματα που ανασαλεύουν τα μύχια του σώματος. Ντραμς που τζαμάρουν με το φως και το σκοτάδι. Μελίρρυτοι ήχοι ενός Hammond που αντί για νότες στάζει ατόφιες προτάσεις ποικιλμένες με ιδρώτα και αίμα. Αν οι «Utopia Avenue» είχαν υπάρξει ως πραγματικό συγκρότημα ροκ/φολκ της δεκαετία του ’60 (ω, τι σπουδαία εποχή) και δεν ήταν ένα μυθοπλαστικό κατασκεύασμα του πολύπλαγκτου Ντέιβιντ Μίτσελ, τώρα θα μιλούσαμε για το βαθύ ρίζωμα ενός μύθου. >>>

Add: 2015-03-20 07:49:37 - Upd: 2021-03-17 18:23:48