Σήμερα η εκπαίδευση και η διδασκαλία, ως βασική πρακτική της, βρίσκονται σε μια εύθραυστη ισορροπία ανάμεσα στις εδραιωμένες αρχές της νεωτερικότητας και στις μετανεωτερικές αναζητήσεις. Η συγγραφέας επιχειρεί να εκθέσει τον αναγνώστη στις δύο αυτές οπτικές, που απορρέουν από διαφορετικές υποκείμενες παραδοχές και υποδεικνύουν διαφορετικούς τρόπους θεώρησης και προσέγγισης των εκπαιδευτικών ζητημάτων.

Ο αναγνώστης, ιδιαίτερα ο εκπαιδευτικός, καλείται -μ` έναν έμμεσο τρόπο- να ορίσει τη δική του θέση στο κέντρο, στα όρια ή στην τομή της νεωτερικής και της μετανεωτερικής σκέψης, καθώς και τους όρους με τους οποίους επιθυμεί ή αποδέχεται αυτή τη θέση.

Το βιβλίο επιτυγχάνει έτσι ένα διπλό στόχο: παρέχει μια σύγχρονη και έγκυρη γνώση στο πεδίο της διδακτικής και, παράλληλα, αλλάζει τη ματιά μας για το νόημα και τις διαδικασίες της εκπαίδευσης.