Rozmowy, które następują w porządku chronologicznym życia Gombrowicza to autobiografia a takze przypomnienie jego dzieł. Dzięki tej klasycznej sekwencji sekwencji wydarzeń Witold Gombrowicz zachowuje wszystkie jego ostrości, jego poczucie humoru i przewidywalność. Zakłada własne sprzeczności i zaprzecza z góry przyjętym teoriom.
"Lektura „Testamentu” wzbudza zdziwienie, nie tyle dzięki swoim «rewelacjom», intencjonalnie paradoksalnym, a nawet prowokatorskim, jak dzięki nienaruszalnemu zaufaniu do samego siebie, które Witold Gombrowicz potrafił zachować nawet w najtrudniejszych momentach swojego życia (23 lata wygnania w kraju, którego nie znał języka); także dzięki niepodważalnemu zaufaniu, które pisarz pokładał w swojej twórczości. Wie, że jego dzieło jest nowatorskie, oryginalne i otwierające perspektywy na przyszłość, więc niezniszczalne. Stapia się z nim, tworzy jedno; przez nie wyraża siebie, jak sam mówi, wyraża swoje najintymniejsze „ja”, to które w swej odporności nie uległo zepsuciu podczas długotrwałej trudnej walki o przeżycie i o zdobycie swojej własnej «formy». Twórczość Gombrowicza jest jego zwycięstwem i z tego powodu nie kryje on zasłużonej dumy.
TESTAMENTU
pochodzenie
Początki
Yvonne
Ferntyntourke
Dialog na Formularzu
Argentyna
Małżeństwo i Trans-Atlantyku
kalendarz
pornografia
świat
do końca
ZAŁĄCZNIK
Czytelnika
Wybór listów Witolda Gombrowicza i Dominique de Roux
Wprowadzenie Dominique de Roux w francuskich edycjach 1968, 1977 i 1990
Wprowadzenie Maurice Nantes Wersja z roku 1973
Biografia Witolda Gombrowicza
Dzieła Witolda Gombrowicza
Biografia i bibliografia Dominique de Roux
Birthday Suit, the PARIS REVIEW, Aug. 4, 2014, by Dan Piepenbring
