Το επιστημονικό πεδίο των οικονομικών της εργασίας οργανώνεται ως πεδίο εφαρμοσμένων οικονομικών. Κατά συνέπεια, η προσέγγισή του προϋποθέτει την ανάλυση των κινήτρων και συμπεριφορών των υποκειμένων (μικροοικονομική ανάλυση), αλλά και της εγγενούς ασυνέπειας μεταξύ της ατομικής συμπεριφοράς και των συνολικών αποτελεσμάτων (μακροοικονομική ανάλυση). Δεν θα μπορούσε να αποτελέσει καλύτερο παράδειγμα αυτής της αντιδιαστολής μεταξύ της συμπεριφοράς του τμήματος και της συμπεριφοράς του όλου η εμπειρία, η τραγική εμπειρία, της τρέχουσας κατάστασης της ελληνικής αγοράς εργασίας: Αυτό που είναι κερδοφόρο για τη μεμονωμένη επιχείρηση η μείωση του μισθού οδηγεί στην ζημία το σύνολο των επιχειρήσεων, στην καταστροφή του παραγωγικού ιστού.
Τα οικονομικά της εργασίας δεν αποτελούν απλώς πεδίο σύμμειξης μικροοικονομικών και μακροοικονομικών αναλύσεων. Αποτελούν πεδίο εφαρμοσμένης ανάλυσης, απαιτούν τη θεώρηση συγκεκριμένων καταστάσεων, θεσμών και μηχανισμών. Καθιστούν αναγκαία τη χρησιμοποίηση πληθώρας εργαλείων, εννοιών, μεθόδων και ευρημάτων από το σύνολο των κοινωνικών επιστημών, όχι μόνον από την οικονομική επιστήμη. Αλλιώς η κατανόηση των φαινομένων δεν είναι μόνον ελλιπής, είναι παραπλανητική. Το ίδιο το αντικείμενο προς μελέτη επιβάλλει τη διεπιστημονική προσέγγιση, την αναζήτηση απαντήσεων στην κοινωνιολογία, στην πολιτική επιστήμη, στην οργάνωση των επιχειρήσεων και το μάνατζμεντ, στην κοινωνική ψυχολογία, στην κοινωνική πολιτική και στην κοινωνική ανθρωπολογία. Έχω προσπαθήσει να εντάξω τη συνεισφορά των λοιπών κοινωνικών επιστημών στην επισκόπηση των θεμάτων που παρουσιάζονται σ αυτό το βιβλίο, ελπίζοντας γόνιμα, προκαλώντας δηλαδή ερωτηματικά στον αναγνώστη. Από την αρχική του σύλληψη αυτό το βιβλίο σκόπευε να καλλιεργήσει την αμφιβολία για το θεωρητικό πλαίσιο της νεοκλασικής προσέγγισης, να δείξει, όσο γίνεται με μεγαλύτερη σαφήνεια, ότι η πραγματικότητα, το εκάστοτε συγκεκριμένο, απέχει πολύ από την αφηρημένη θεωρητική προσέγγιση.