Πριν τα γνωρίσω και τα αγαπήσω τα Τρίκαλα ήταν για μένα μια μυστηριώδης κουκίδα στον γεωγραφικό χάρτη. Πρόφερα το όνομα γοητευμένος - αργά και συλλαβιστά - και ασυναίσθητα το ετυμολογούσα μόνος μου. Τρίκαλα: τρία καλά. Μα ποια; Η φαντασία μου τα αναζητούσε, αλλά πάντα, όταν τα μετρούσα, έβγαιναν πολύ περισσότερα από τρία.
«Τι άλλο να πω; Τι το αξιοπερίεργο μπορεί να ξέχασα να σας αφηγηθώ; Σίγουρα θα έχω ξεχάσει πολλά, αλλά δεν νομίζω ανάμεσα σ' αυτά να ήταν κάτι το πολύ σημαντικό. Η ζωή μου ήταν μέτρια, φτωχή, ήσυχη, με αραιές και χαμηλές αναφλέξεις. Καλή ήταν. Κι αν δεν ήταν, δεν χωρούν παράπονα. Και φυσικά δεν μπορούμε να αναφερθούμε σ' αυτά τα αθέατα και εσωτερικά, αυτά που συμβαίνουν μέσα μας και ραγίζουν την κάθε προσωπικότητα με τους υπόγειους κραδασμούς τους. >>>
