Εδώ κάτω, στο επίγειο Κράτος είναι που ο άνθρωπος πρέπει να πραγματώσει την "ειδοποιό" πληρότητα που μάταια αναζητούσε στο ουράνιο επέκεινα. Διότι το "αληθινό Κράτος" είναι ο χειραφετημένος από τα ατομικά του όρια άνθρωπος, "ο άπειρος, αληθινός, ολοκληρωμένος, θείος άνθρωπος· το Κράτος και μόνον αυτό, είναι ο αυτοπροσδιοριζόμενος άνθρωπος, ο αυτοαναφερόμενος άνθρωπος, ο απόλυτος άνθρωπος". Για να υποκαταστήσει πραγματικά ο ανθρωπισμός την θρησκεία πρέπει η νέα φιλοσοφία να ρίξει ρίζες πραγματικά στην ανάγκη του πρακτικού ανθρώπου. Η κατ` εξοχήν πρακτική ανάγκη όμως είναι η "πολιτική ανάγκη", η "ανάγκη ενεργού συμμετοχής στις υποθέσεις του Κράτους, η ανάγκη να καταργηθεί η πολιτική ιεραρχία και η αλογία του λαού". Προσφέροντας στους ανθρώπους την "εν ουρανοίς πολιτεία", ο χριστιανισμός τους δίδασκε ότι "δεν έχουν καμμιάν ανάγκη επί της γης". Το θέμα από τούδε είναι να ξεπεραστεί η χριστιανική σύγκρουση "ανάμεσα στον ουρανό όπου είμαστε κύριοι και στην γη όπου είμαστε δούλοι" και να αναγνωρίσουμε στην γη τον "τόπο του προορισμού μας". (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)