Η μετακλασική Πελοπόννησος έχασε την αρχαία της ιστορική σπουδαιότητα και αίγλη, ενώ κατά τη ρωμαϊκή περίοδο περιέπεσε στην κατάσταση δευτερεύουσας επαρχίας και έπαυσε να απασχολεί τους ιστορικούς της εποχής. Οι αναφορές στην Πελοπόννησο κατά την πρωτοβυζαντινή περίοδο περιορίζονται ουσιαστικά στη μνεία των ουνικών και των γοτθικών εισβολών. Το βέβαιο είναι ότι μετά τις εισβολές ακολούθησε περίοδος ειρήνης, κατά τη διάρκεια της οποίας συντελούνται βαθιές κοινωνικές και οικονομικές αλλαγές, τις οποίες γνωρίζουμε ελάχιστα εξαιτίας της σιωπής των πηγών.
Παρά ταύτα, η πληροφόρηση γι` αυτή την περίοδο είναι απείρως καλύτερη από την επόμενη, την περίοδο των σκοτεινών αιώνων και περαιτέρω, έως τη φραγκοκρατία και την ενετοκρατία. Αυτή η περίοδος της μεσαιωνικής Πελοποννήσου αποτελεί το αντικείμενο των μελετών που περιλαμβάνονται στον ανά χείρας τόμο. Αναμφίβολα η συλλογή άρθρων και μικρών μελετών δεν αποτελεί την ιδανική μέθοδο για την ιστορική προσέγγιση μιας περιοχής ή μιας περιόδου. Έχει όμως το πλεονέκτημα μεθοδικής, βαθιάς και ενδελεχούς προσέγγισης ορισμένων χαρακτηριστικών γεγονότων ή πράξεων που διαφωτίζουν την περιρρέουσα ιστορική πραγματικότητα. Υπό την έννοια αυτή, ο ανά χείρας τόμος είναι δυνατόν να αποτελέσει κίνητρο και έναυσμα για μελέτη τυχόν ιστορικών κενών. Με αυτή την ελπίδα, τον παραδίδουμε στο φιλαναγνωστικό και φιλίστορ κοινό.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]