ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΙΑ
ΔΕΝ ΜΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ Ν' ΑΚΟΥΩ ΤΗ ΦΩΝΗ ΣΟΥ
ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ
'ΣΤΑΜΑΤΑ!' 'ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΑΩ!'
ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟΙ;
ΚΛΕΙΝΩ ΤΑ ΜΑΤΙΑ
ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΣΟΥ
ΣΗΜΕΙΑ
ΔΥΟ ΠΟΤΑΜΙΑ
ΛΙΓΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΝΩΡΙΤΕΡΑ
ΣΥΝΝΕΦΑ
ΖΗΛΕΥΩ ΤΟΣΟ
ΣΩΜΑ ΣΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΕΡΡΑΚΟΤΤΑΣ
ΘΑ ΒΡΩ ΜΙΑ ΓΛΩΣΣΑ
ΤΟ ΘΗΡΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΥΜΑ
ΟΣΟ ΣΕ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ
ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΑ ΚΙ ΑΜΗΧΑΝΑ
ΕΓΩ ΣΕ ΒΛΕΠΩ ΑΛΛΙΩΣ
ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΩ ΓΙΑ ΣΕΝΑ, ΑΓΑΠΗ
'ΤΟ ΣΩΜΑ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΑΓΝΗΤΗΣ'
ΔΕΝ ΤΗΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ, ΑΓΑΠΗ (σονέτο για μιαν αγάπη)
Η ΠΟΙΗΣΗ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΝΑ ΔΙΝΕΙ ΟΜΟΡΦΙΑ (απολογία του ποιητή για τους φόβους της αγάπης του)
Ο ΚΥΚΛΟΣ
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΠΟ ΠΟΙΟ ΠΛΕΥΡΟ ΚΟΙΜΑΣΑΙ
ΠΟΥ ΝΑ 'ΣΑΙ ΤΩΡΑ, ΑΓΑΠΗ;
ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ, ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗ;
ΣΦΙΧΤΑ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΙ
ΤΟ ΧΕΡΙ ΚΙ Η ΚΑΡΔΙΑ
ΣΤΑΓΟΝΑ
ΕΡΩΔΙΟΣ
ΜΑΓΙΚΟ ΚΟΥΤΙ
ΣΤΕΚΟΜΑΙ ΑΝΤΙΚΡΥ ΣΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΚΟΙΤΑΖΩ
ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ ΠΙΑ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ
ΣΑΝ ΜΕ ΡΩΤΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΓΡΑΦΩ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
ΕΓΩ ΚΟΙΤΑΖΩ ΚΙ Η ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΚΟΙΜΑΤΑΙ
ΓΙΑ ΣΕΝΑ, ΓΙΑ ΜΕΝΑ
ΜΥΡΙΖΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ
ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΣΤΟ ΛΟΝΔΙΝΟ
ΤΟ ΣΩΜΑ ΣΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ ΕΝΑ ΤΣΕΛΟ
ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ;
ΛΕΙΠΕΙΣ, ΑΓΑΠΗ, ΚΑΙ ΔΕΝ ΛΕΙΠΕΙΣ
ΛΕΙΠΕΙΣ
ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΣΩΜΑΤΑ ΤΡΙΓΥΡΩ
ΡΟΥΜΠΑΓΙΑΤ
ΚΡΑΤΑΩ ΤΟ ΣΠΕΡΜΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΣΕΝΑ
ΤΟ ΣΩΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑ Ν' ΑΓΓΙΞΩ
ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΩ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ ΑΠ' ΤΑ ΦΙΛΙΑ ΣΟΥ
ΒΡΗΚΑ ΕΝΑΝ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΜΗ ΛΕΙΠΕΙΣ
ΤΟ ΣΩΜΑ ΣΟΥ ΕΙΝ' ΑΠΟ ΓΥΑΛΙ
ΜΕΤΡΑΩ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΣΟΥ ΤΑ ΓΕΝΙΑ ΜΟΥ
ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΑ ΦΙΛΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕΣ
ΣΤΟΝ ΒΥΘΟ ΣΟΥ
ΤΟΠΟΣ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΜΑΚΡΙΝΟΣ ΤΟ ΣΩΜΑ ΣΟΥ
ΣΟΥ ΚΑΝΩ ΕΡΩΤΑ ΜΕ ΛΕΞΕΙΣ
ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΩ ΤΑ ΜΕΛΗ ΣΟΥ
ΑΓΡΙΟ ΜΕΛΙ
ΤΙ ΘΕΙΟ ΔΩΡΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗ Σ' ΕΧΩ
ΘΑ 'ΡΘΩ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ
ΚΑΙ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ, ΛΕΣ, ΜΕΤΑ
ΦΟΒΑΜΑΙ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΣΕ ΔΩ
ΤΟ ΣΗΜΑΔΙ
ΑΝΑΘΕΜΑ ΣΑΣ, ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΛΟΓΙΑ
ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΕΡΩ
Η ΠΙΚΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΛΙ
ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΛΕΙΠΕΙΣ;
ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟΠΙΟ
ΠΑΘΟΣ ΣΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ ΤΟ ΒΑΘΟΣ
ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΟΤΑΝ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΣΕ ΜΙΣΕΙ
ΒΡΕΧΕΙ ΜΟΝΑΧΑ ΓΙΑΤΙ ΒΛΕΠΩ ΤΗ ΒΡΟΧΗ ΜΑΖΙ ΣΟΥ
ΘΕΛΩ
ΡΟΔΟ ΦΑΡΜΑΚΙ
ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΟΥ ΞΑΝΑΓΡΑΨΩ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
ΤΙ ΟΜΟΡΦΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ
ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΟΥ ΜΙΛΗΣΩ, ΑΓΑΠΗ
ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ
ΤΙ ΘΕΛΕΙΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΜΕΝΑ;
ΜΙΚΡΟ ΖΑΡΚΑΔΙ ΚΑΙ ΒΟΛΒΟΣ
ΠΟΙΑ ΘΑΛΑΣΣΑ, ΠΟΙΟ ΟΝΕΙΡΟ, ΠΟΙΟΣ ΛΟΓΟΣ, ΠΟΙΟΣ ΚΑΙΡΟΣ
ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΣΕΝΑ
Ο,ΤΙ ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ
ΑΓΓΕΛΟΙ-ΔΑΙΜΟΝΕΣ
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΡΕΠΕΙ ΠΙΑ
ΠΟΣΟ ΑΓΑΠΩ; ΟΣΟ ΑΝΤΕΧΕΙΣ
ΘΑ ΓΙΝΩ ΚΥΜΑ ΠΑΝΤΑ ΑΦΡΙΣΜΕΝΟ
ΣΠΟΥΔΗ ΣΕ ΕΝΤΕΚΑ ΡΙΜΕΣ ΚΙ ΕΝΑΝ ΠΑΡΑΤΟΝΙΣΜΟ
ΤΩΡΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΓΡΑΦΟΥΝΕ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
ΤΟ ΣΧΗΜΑ ΤΟΥ ΚΟΡΜΙΟΥ ΣΟΥ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ
ΣΕ ΒΛΕΠΩ ΠΟΥ ΜΕ ΒΛΕΠΕΙΣ ΝΑ ΣΕ ΒΛΕΠΩ
ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΕΧΑΣΕΙΣ
ΑΝΑΣΑ-ΑΝΑΣΑ
ΑΤΙΤΛΟ
(ποίημα σκοτεινής ώρας)
ΤΟ ΚΟΡΜΙ ΚΑΙ ΤΟ ΔΟΞΑΡΙ
ΟΤΑΝ ΒΡΕΘΕΙΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ
ΦΟΒΑΜΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΩ ΤΗ ΧΑΡΑ ΣΟΥ
ΚΟΙΤΑΖΩ ΤΙΣ ΠΑΛΙΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΣΟΥ
ΓΛΥΚΑ ΦΙΛΟΥΣΑ ΚΙ ΕΚΛΑΙΓΑ
ΛΕΩ ΝΑ ΜΗ ΣΟΥ ΛΕΩ ΠΟΛΛΑ
ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΤΙ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕΣ ΓΙΑ ΜΕΝΑ
ΚΙ ΑΣ ΠΟΥΜΕ ΠΩΣ ΗΣΟΥΝ ΕΔΩ
ΚΑΠΟΤΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΙΣΩΣ ΞΕΧΑΣΕΙ