`ΜΥΤΙΛΗΝΗ:
Παίζω με χρόνια τώρα τα κλειδιά
ν` ανοίξω θέλω πόρτες στο περβάζι
αν είναι, μούπαν, να το παίξουμε παιδιά
μπορείς να βρεις και ένα τούνελ στο αγιάζι.
Αυτή είναι τρέλα κι όχι άνθη στα γιαλιά
και όχι, ούζο και ρακί κι άλλη σαρδέλα
οι άνθρωποι την ξέρουν τη φωτιά
και δεν την χάνουν για ψεύτικη κορδέλα.
Σαπφώ, τ` ακούς ευαίσθητή μου και
αείμνηστη, μνηστή
στεφανωμένη εσύ ακτίνα του πελάγου;
Σελήνη σ` έχει η Μυτιλήνη το πρωί
και ήλιο στα μεσάνυχτα του κάβου.
