Τον 18ο αιώνα, ο Edward Gibbon, με το έργο του «Παρακμή και Πτώση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας», δυσφήμισε το Βυζάντιο ως μία κακή συνέχεια της αρχαίας Ελλάδας και της αρχαίας Ρώμης. Μετά τον Α` παγκόσμιο πόλεμο όμως, με τη συμβολή των ιστορικών Robert Byron, David Talbot-Rice και Steven Runciman, η φήμη του αποκαταστάθηκε και τελικά θεωρήθηκε, όπως ήταν δίκαιο, άξιος διάδοχος των πολιτισμών που το γέννησαν!
Αυτή η συνομωσία σιωπής που κράτησε καιρό στη Δύση, αδίκησε το Βυζάντιο, αλλά και μένα που νοιώθω... Βυζαντινή και έπρεπε να αντιδράσω.
Έτσι προσπάθησα να τη μάθω και να την κατανοήσω και μετά αποφάσισα να τη γράψω, για να μπορώ ξανά και ξανά να τη διαβάζω, αφού πραγματικά δεν τη χορταίνω.
Κίνητρό μου ...η αγάπη για την ιστορία και τα διδάγματά της και αναγνώστης μου... αυτός που ... «φοβάται» τις πολλές σελίδες.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]