- ΝΑΤΑΛΙΑ, ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ; ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΑ
Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΠΑΠΠΟΥ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΤΩΡΑ ΑΝΕΒΑΙΝΕ
ΤΗΝ ΠΕΤΡΟΧΤΙΣΤΗ ΣΚΑΛΑ.
ΑΓΙΕ ΜΟΥ ΣΑΒΒΑ!
ΚΛΕΦΤΕΣ! ΝΑΤΑΛΙΑ, ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ, ΒΡΕ ΓΥΝΑΙΚΑ;
ΕΚΛΕΨΑΝΕ ΤΟΝ ΧΑΡΤΗ ΜΟΥ
ΤΗΝ ΜΑΥΡΗ ΖΙΠΚΑ ΛΕΒΕΝΤΙΑΝ.
ΤΟΝ ΘΗΣΑΥΡΟΝ, Τ’ ΑΛΑΤΙ ΜΟΥ,
ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ ΜΟΥ ΤΗΝ ΜΥΡΩΔΙΑΝ.
-ΓΡΗΓΟΡΑ ΠΑΙΔΙΑ! ΕΚΑΝΕ Ο ΜΕΛΑΝΘΙΟΣ.
ΣΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΣΤΟΝ ΠΡΟΔΡΟΜΟ!