Στην Ελλάδα το μεγάλο εύρος των κλιματικών, και εδαφολογικών συνθηκών λόγω έντονου ανάγλυφου, παρέχει τη δυνατότητα σε όλα τα είδη κηπευτικών που παράγονται για νωπή κατανάλωση, να καλλιεργηθούν επίσης για σπόρο, περιλαμβάνοντας είδη ψυχρής εποχής έως και υποτροπικά είδη, ενώ σε πολλά ετήσια είδη είναι δυνατόν να γίνει καλλιέργεια πάνω από μια φορά το χρόνο. Δυστυχώς όμως, στις ημέρες μας η εγχώρια καλλιέργεια κηπευτικών στηρίζεται όλο και περισσότερο σε εισαγόμενο σπόρο και αυξάνει την εξάρτηση της χώρας μας από ξένες (κυρίως πολυεθνικές) εταιρείες, ενώ παράλληλα μειώνεται η βιοποικιλότητα στον ελληνικό αγροτικό τομέα με αποτέλεσμα στη σημερινή οικονομική κρίση η ανάγκη για εγχώρια σποροπαραγωγή να αποτελεί πιο επίκαιρο θέμα από ποτέ.
Το παρόν βιβλίο είναι η πρώτη προσέγγιση του θέματος της σποροπαραγωγής των κηπευτικών στην ελληνική βιβλιογραφία. Απευθύνεται στους φοιτητές και στις φοιτήτριες της γεωπονικής επιστήμης καθώς και σε γεωπόνους και εμπλεκόμενους με το πολλαπλασιαστικό υλικό των κηπευτικών. Μετά από μια σύντομη ιστορική αναδρομή για τη σποροπαραγωγή, παρουσιάζεται η υφιστάμενη κατάσταση σχετικά με τις ανάγκες της Ελλάδας για σπόρο κηπευτικών και την εγχώρια σποροπαραγωγή. Ωστόσο, το κύριο μέρος του βιβλίου αφιερώνεται στην περιγραφή των τεχνικών καλλιέργειας που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή σπόρου των σημαντικότερων κηπευτικών που καλλιεργούνται στην Ελλάδα. Η περιγραφή γίνεται σε δυο μέρη: (1) μια γενική περιγραφή αφενός μεν των προϋποθέσεων και απαιτήσεων για τη δημιουργία καινούργιων ποικιλιών και υβριδίων, αφετέρου δε των γενικών αρχών των καλλιεργητικών μεθόδων και εν συνεχεία του ελέγχου, της συσκευασίας και της αποθήκευσης των σπόρων, και (2) μια πιο λεπτομερής περιγραφή για κάθε είδος, με έμφαση στις ιδιαιτερότητες των επιμέρους καλλιεργειών. Παρουσιάζονται επίσης οι φυσιολογικοί/μεταβολικοί παράμετροι και παράγοντες που σχετίζονται με τη ζωή και την ποιότητα του σπόρου, όπως είναι ο λήθαργος, η σταδιακή γήρανση του σπόρου μετά τη συγκομιδή και οι δυνατότητες βελτίωσης της βλαστικής του συμπεριφοράς. Τέλος, παρουσιάζονται μερικές μέθοδοι για τον έλεγχο διαφόρων παραμέτρων της ποιότητας του σπόρου όπως της βλαστικής ικανότητας, της βλαστικής δύναμης κ.ά.