Πάει καιρός από τότε που οι ανησυχίες μου πήραν για πρώτη φορά τη μορφή στίχων κι απ` όταν πίστευα πως μέσα από αυτούς μπορώ να αλλάξω ολάκερο τον κόσμο. Παρά τις αλλαγές που επέφερε σε μένα ο χρόνος, μου άφησε ευτυχώς αναλλοίωτη τη λαχτάρα να εκφράζομαι και σήμερα με τον ίδιο τρόπο και την επιθυμία να ονειρεύομαι διαρκώς. Γιατί οι άνθρωποι δεν σταματούν ποτέ να ονειρεύονται, άλλοτε σιωπηλά, άλλοτε φωναχτά κι άλλοτε σχεδόν αθόρυβα.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
