Η αυτοαξιολόγηση σχολείου είναι έκφραση λογικότητας των ατόμων που υπηρετούν στη σχολική μονάδα. Τα άτομα αυτά, αυτόβουλα και με κριτική διάθεση, εξετάζουν τις διαδικασίες που ακολουθούν, τις δράσεις που αναπτύσσουν, τη σχολική κουλτούρα που διαμορφώνουν, τα αποτελέσματα της καθημερινής τους εργασίας και αποφασίζουν κατά πόσο αυτά είναι αρκετά σε ποσότητα και ικανοποιητικά σε ποιότητα. Τα συμπεράσματα αυτής της αξιολόγησης θα λειτουργήσουν ως ανατροφοδότηση στη μεθόδευση της περαιτέρω δράσης τους. Ως αποτέλεσμα, με την αυτοαξιολόγηση η σχολική μονάδα γνωρίζει τον εαυτό της, συνειδητοποιεί τις πτυχές της σχολικής ζωής στις οποίες επιτελείται ικανοποιητική εργασία και επισημαίνει άλλες, οι οποίες χρήζουν βελτίωσης. Μακριά από εσωστρέφεια και ναρκισσισμό, η διαδικασία της αυτοαξιολόγησης είναι συστηματική και έχει επιστημονική βάση, έτσι ώστε τα αποτελέσματά της να είναι κατά το δυνατόν έγκυρα και αντικειμενικά.
Συσχετίζω την αυτοαξιολόγηση σχολείου με την επιγραφή «γνώθι σαυτόν» που υπήρχε στους κίονες του Μαντείου των Δελφών, και η οποία, για το Σωκράτη, υπήρξε κανόνας ζωής. Η επιγραφή υπενθύμιζε στους επισκέπτες ότι έπρεπε να γνωρίσουν τον εαυτό τους, να συνειδητοποιήσουν τις δυνατότητες και τις αδυναμίες τους, να ανακαλύψουν τα όριά τους, να επισημάνουν τα κενά τους και να λάβουν διορθωτικά μέτρα.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
