Η αρχή: Τρεις ιστορίες γραμμένες από παιδιά... που έφτασαν στα χέρια ενός συγγραφέα!
Η συνέχεια: Τρεις ιστορίες γραμμένες από ένα συγγραφέα... που όμως πήραν ζωή από τη φαντασία των παιδιών!
Η ιδέα: Τρεις ιστορίες για το δάσος... που γεννήθηκαν από τα παιδιά, αλλά ανατράφηκαν από το συγγραφέα!
Το αποτέλεσμα: Έξι ιστορίες για τη ζωή... όπως θα την θέλαμε κι όπως θα μπορούσε να είναι!
Όταν τα παιδιά φτιάχνουν ιστορίες δεν κρίνονται ποτέ, ούτε για τη διαδρομή, ούτε για το αποτέλεσμα της προσπάθειάς τους.
Όταν ο συγγραφέας αποφασίζει να παρέμβει, επιτρέποντας στην εμπειρία του ν` ανακατευτεί με τη φαντασία των παιδιών, τότε κρίνεται όχι μόνο για το αποτέλεσμα, αλλά και για τις προθέσεις. Πειράζοντας τις `δικές τους` ιστορίες, οφείλει να προσπαθήσει ώστε να υιοθετηθούν μετά οι `δικές του` από τα παιδιά σα να τις είχαν φτιάξει τα ίδια. Έτσι που οι ιστορίες τους, σφιχταγκαλιασμένες πια μ` εκείνες του συγγραφέα, να μπορούν να λογαριάζονται αδέρφια σιαμαία.
Αν το κατορθώνει ή όχι, μόνο οι πραγματικοί `συγγραφείς`, ως `αναγνώστες` πλέον, μπορούν να το αποφασίσουν.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]