Έτσι κύλησαν οι μέρες.
Πολλοί από τους παλιούς έφυγαν.
Οι αναμνήσεις όμως έμειναν.
Το παλιό ορφανοτροφείο έδωσε τη θέση του στο λύκειο εδώ απέναντι.
Ακριβώς από κάτω βρίσκεται το Ηρώο.
Εκεί που οι Βούλγαροι σκοτώσαν τα παιδιά από το Δοξάτο.
Η Φιλόπτωχος Αδερφότης Ελευθερούπολης συνεχίζει να προσφέρει το έργο της.
Η Πλατεία Νικοτσάρα αν και δεν έχει τον πλάτανο σήμερα ωστόσο αποτελεί κεντρικό σημείο του Πραβιού.
Έτσι κύλησαν και κυλάνε οι μέρες... μία τη φορά.
Αν σταματήσουμε κι αφουγκραστούμε που και που τότε ίσως να ακούσουμε ακόμη τα τραγούδια της χαράς αυτών που έφυγαν μα ακόμη χαίρονται τη λεφτεριά τους.
