`ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ`:
τις βραδινές ώρες
το σπίτι μου αναπνέει δυνατά
κάποτε με αγωνία
το ακούω να πνίγεται
γιατί του λείπει το οξυγόνο
αν μπορούσα
θα το έπαιρνα αγκαλιά
`ησύχασε μωρό μου
άγια Μαρίνα και κυρά...`
θα του ψιθύριζα
μα είμαι μικρή
και με γελούν οι λέξεις