«Μετά θα ντυνόμουν και θα έφευγα. Ο Σταμάτης δεν θα μάθαινε τίποτα. Η Λίνα δεν θα μάθαινε τίποτα. Η Βίκυ δεν θα μάθαινε τίποτα.
Τα παιδιά της δεν θα μάθαιναν τίποτα. Ο Παύλος δεν θα μάθαινε τίποτα. Δεν θα επαναλαμβανόταν, ή θα το επαναλαμβάναμε λίγες μόνο φορές στα κρυφά πριν καταλάβουμε ότι δεν είχε νόημα».
Τις τελευταίες μέρες πριν από το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης ένας λέκτορας που πλησιάζει τα σαράντα και προσπαθεί μάταια να τελειώσει το βιβλίο του για τον `Κλόουν` του Χάινριχ Μπελ συναντάει μια παλιά του φίλη. Υπήρξαν κάποτε συμφοιτητές στη Φιλοσοφική Σχολή και συνάδελφοι σε επαρχιακά λύκεια, όμως πια δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν ο ένας τον άλλο. Καθώς προετοιμάζονται για ένα στάσιμο μέλλον στην υπόλοιπη ζωή τους, ανατρέπεται το παρελθόν τους.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
