«Σήμερα ο καπιταλισμός έχει εισέλθει στη βαθύτερη οικονομική και κοινωνική του κρίση από την περίοδο του Μεσοπολέμου. Σε τέτοιες συνθήκες, τα ζητήματα του προγράμματος και της στρατηγικής που απασχόλησαν το κομμουνιστικό εργατικό κίνημα στις αρχές της δεκαετίας του 1920 αποκτούν ξανά καθοριστική σημασία, με κεντρικό θέμα τη δυνατότητα της παγκόσμιας εργατικής τάξης να βαδίσει προς την κατάκτηση της εξουσίας». (Από την εισαγωγή, Γενάρης 2010)

Ο Β. Ι. Λένιν, κεντρικός ηγέτης της πρώτης σοσιαλιστικής επανάστασης στον κόσμο, έδωσε, το 1922 και το 1923, μια πολιτική μάχη που έμελλε να είναι η τελευταία του. Στο επίκεντρο ήταν το ερώτημα κατά πόσο η επανάσταση θα μπορέσει να διατηρήσει τον προλεταριακό της προσανατολισμό, ο οποίος έφερε στην πρώην τσαρική αυτοκρατορία τον Οκτώβρη του 1917 τους εργάτες και τους αγρότες στην εξουσία· τον προσανατολισμό που έθεσε τις βάσεις του σχηματισμού ενός διεθνούς επαναστατικού κινήματος των εργαζομένων στα χνάρια των μπολσεβίκων.
`Ποιος θα νικήσει;`, ρωτούσε ο Λένιν τον Μάρτη του 1922. Οι εργάτες και οι αγρότες, ύστερα από τόσα χρόνια πολέμου, λιμού και ερήμωσης της χώρας θα εξακολουθήσουν να αντιστέκονται στον καπιταλιστικό κόσμο που περιστοιχίζει απειλητικά τη σοβιετική Δημοκρατία; Πάνω απ` όλα, θα μπορέσουν σε τέτοιες συνθήκες να αναμετρηθούν με τα αστικά στρώματα και τους ιδιοτελείς συμμάχους τους που αναπτύσσονται μέσα στο κράτος, ακόμα και εντός του μηχανισμού του Κομμουνιστικού Κόμματος;
Το βιβλίο αυτό συγκεντρώνει για πρώτη φορά τις ομιλίες, τα κείμενα και τα γράμματα μέσα από τα οποία ο Λένιν έδωσε αυτή τη μάχη, ορισμένα από τα οποία έμειναν σκοπίμως αδημοσίευτα εδώ και δεκαετίες.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]