«. . .Αφού και το θέλετε, αφέντη, σας λέω ειλικρινά πως γίνατε το περίγελο του κόσμου, κι όπου πάει κι όπου σταθεί κανείς ακούει ένα σωρό κοροϊδίες για σας. Και μόνη τους ευχαρίστηση είναι να σας ξεβρακώσουν και να σκαρώσουν αδιάκοπα παραμύθια για την τσιγκουνιά σας. Ο ένας λέει πως τυπώνετε ξεχωριστά ημερολόγια με διπλές σαρακοστές για να `χετε όφελος απ` τις νηστείες των ανθρώπων που έχετε σπίτι σας. Ο άλλος λέει πως βρίσκετε πάντα μια πρόφαση για ν` ανοίξετε καβγά την πρωτοχρονιά ή τις γιορτές με τους υπηρέτες σας μόνο και μόνο για να μην τους δώσετε κανένα δώρο. Ένας άλλος πάλι είπε πως κάνατε μήνυση στη γάτα κάποιου γείτονά σας επειδή έφαγε τ` απομεινάρια από ένα ψητό σας. Κι ένας άλλος πως σας τσάκωσαν μια νύχτα που πήγατε ο ίδιος να κλέψετε τη βρώμη των αλόγων σας, και πως ο αμαξάς που είχατε πριν από μένα σας έκανε παστό στο ξύλο χωρίς να πείτε ούτε ένα ωχ, από την ντροπή σας. Τέλος τι να σας πω;. . .»

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]