`...Μέσα στο Πηγάδι μόνος μου, με το νερό ως
εκεί π` αρχίζει ο λαιμός, είδα τα πράγματα, πρώτη
φορά, απ` τη μεριά του Άλλου!`
Εικόνες με χρώματα της Μεσογείου σ` ένα χωριό της Ελλάδας, μέσα από τα μάτια ενός παιδιού. Εικόνες και συναισθήματα που συνεχώς αλλάζουν. Από το συναίσθημα της κυριαρχίας, στο συναίσθημα της μετάνοιας. Από το πρόσωπο του φασισμού και του πολέμου, στο πρόσωπο της ειρήνης. Όλα πάνω στο γαλάζιο σώμα του `τρελού ξωτικού` της Μεσογείου, που αιώνες τώρα κρατά άσβηστη τη φωτιά του Ανθρώπου!
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
