Στη Νήσο Ταϊρόα, κάθε Μεγάλη Παρασκευή, οι εκχριστιανισμένοι κανίβαλοι τρώνε μόνο θαλασσινούς.
(ιστορία 410)
Μόνο Πορτογάλο δε θα τον έκανες αυτόν τον σχετικά άγνωστο (ακόμα και στην πατρίδα του), αλλά τόσο χαρισματικό συγγραφέα, οι ιδιοφυείς `Υδατώδεις ιστορίες` του οποίου ανακαλύφθηκαν απ` τον Ερβέ Λε Τελιέ, περιώνυμο λογοδίφη και διδάκτορα της παραδοξολογίας, και σαν πολύτιμα κτερίσματα μιας τέχνης ταπεινής και ξεχασμένης κατέκτησαν ένα εμβρόντητο γαλλικό κοινό, πριν εκπορθήσουν, με την ίδια στρατηγική του αιφνιδιασμού, και τη συμπαγή αισθητική του ελληνικού.
Και πώς να πάει ο νους σου στην Πορτογαλία του δύοντος ηλίου και των αποικιών, όταν μπροστά σου εκτίθενται ασυστόλως ψήγματα απ` το μαύρο χιούμορ του Τοπόρ, τους σαρκασμούς του Κάφκα, τη σπαρταριστή φιλοσοφική αμηχανία του κυρίου Κόινερ, τις λογικές ακροβασίες του Λούις Κάρολ;
Ένας άνθρωπος που έζησε τη μισή ζωή του στις φυλακές και στην εξορία, έχει κάθε δικαίωμα να είναι βέβηλος και μώμος της σοβαροφάνειας και της φτηνής, ξεπερασμένης λογικής μας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]