Στην "Κυρά", η θάλασσα σηματοδοτεί την ελευθερία, τη φυγή, το μυστήριο, το ανικανοποίητο, αλλά, συγχρόνως, και κάτι εντελώς αντίθετο, την επιστροφή στο περιβάλλον της αθωότητας (αφού το υγρό στοιχείο είναι ο γενέθλιος τόπος μας). Κοντά στις ακτές, στα χρόνια της νιότης της, η ηρωίδα συναντά τον έρωτα-στοιχειό.
"Ο άνθρωπος μοιάζει τόσο πολύ με την θάλασσα"
Ελίντα Βάνγκελ
