"Της μοναξιάς"

Κάθε που ξημερώνει
Με τον ήλιο παρέα
Τρέχω στη θάλασσα
Χαζεύω τους γλάρους. Παίζω με τα κύματα
Είμαι μόνος. Τί άλλο να κάνω;

Κάθε που σφυρίζει ένα βαπόρι. Ένα τρένο
Η καρδιά μου να σπάσει
Καθώς ασπρόμαυρες θύμισες
Πισώπλατα το μυαλό μου
Είμαι μόνος. Τί άλλο να κάνω;

Κάθε που ο ταχυδρόμος
Αμίλητος με προσπερνάει
Εγώ καμώνομαι. Γελάω
Και μου λέω αύριο. Ίσως αύριο που δε βρέχει
Είμαι μόνος. Τί άλλο να κάνω;

Κάθε που είναι Κυριακή
Και ξέρω αποβραδίς
Οι καμπάνες θα βουίζουν μέλισσες
Τρυπώνω στο μαξιλάρι σου
Είμαι μόνος. Τί άλλο να κάνω;

Κάθε που νυχτώνει,
Ενώ μετρώ τα αστέρια
Κάποιο ξεκαρφώνεται. Πέφτει
Τότε μπερδεύομαι. Και ξαναρχίζω απ` την αρχή
Είμαι μόνος. Τί άλλο να κάνω;

Κάθε που σβήνω το φως να κοιμηθώ
Τα μάτια σου είναι εκεί. Φεγγάρια
Η φωνή σου στη νεκρότητα του ύπνου μου κατευόδιο
Το χάδι σου φυλαχτό
Λέω και κοροϊδεύω τον καθρέφτη μου. Τι άλλο να κάνω;