Παρά το γεγονός ότι η επιστήμη της Αρχαιολογίας εξελίσσεται διαρκώς σε διεθνές επίπεδο, η ελληνική βιβλιογραφία παραμένει σε γενικές γραμμές ελλιπής ή παρωχημένη. Από αυτό ακριβώς προέκυψε και η ανάγκη σύνταξης ενός αναλυτικού εγχειριδίου για την αρχαία ελληνική τέχνη, στο οποίο να λαμβάνεται υπόψη όλη η νεότερη βιβλιογραφία και ταυτόχρονα να διατυπώνεται με εκείνο το ύφος και τη γλώσσα που ικανοποιούν τον σύγχρονο μελετητή.

Οι εκπαιδευτικές ανάγκες ενός εν δυνάμει αρχαιολόγου απαιτούν συγκεκριμένη αντιμετώπιση της έννοιας της κλασσικής αρχαιολογίας, που κατά τη γνώμη μας οφείλει να ξεκινά από τις βασικές αρχές της αρχαίας ελληνικής τέχνης, ως εφαλτήριο κι εργαλείο για περαιτέρω, ουσιαστικότερη ενασχόληση.

Για το λόγο αυτό η προσοχή μας εστιάζεται στις τέχνες που καλύπτουν ένα μεγάλο και αναπόσπαστο τμήμα του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, την κεραμική (και την αγγειογραφία), τη γλυπτική και την αρχιτεκτονική (και την πολεοδομία), εξετάζοντας την εξέλιξή τους διαχρονικά και παρουσιάζοντας τον τεχνολογικό πολιτισμό πίσω από αυτές, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση, για τη βαθύτερη κατανόησή τους, στο πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό πλαίσιο της κάθε περιόδου.