Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, ήμουν ορειβάτης. Δεν σκαρφάλωνα μόνο στις ορθοπλαγιές της οροσειράς Γκάισλερ στην πατρίδα μου, αλλά και σε πανύψηλους βράχους, σε ερείπια κτιρίων, και, στα διαλείμματα του σχολείου, στον τοίχο του νεκροταφείου. Προπάντων σκαρφάλωνα στη φαντασία μου. Με τη δύναμη της θέλησης, ξεπερνώντας κάθε φορά τον εαυτό μου, ανέβαινα σε όλο και πιο απότομα βράχια - μέχρι που κανένα μονοπάτι δεν μου φαινόταν πλέον απροσπέλαστο. Στο τέλος κατάφερα μια σειρά από πρωτιές στις ψηλότερες ορθοπλαγιές των Δολομιτών, στο Άιγκερ, στο Κιλιμάντζαρο και στην Ακονκάγκουα. (. . .)
[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]
