Την ίδια άλλωστε την αποκαλούσαν «πριγκίπισσα της Βαγδάτης», χάρη στους καλούς τρόπους της, τη γλωσσομάθειά της, την καταγωγή της από πλούσια ελληνική οικογένεια με ρίζες στη Βυρηττό. Έτσι, όταν εκείνο το βράδυ του 1968 πέρασε το φράκτη που χώριζε το σπίτι τους από το σπίτι των γειτόνων τους Τζίνα και Χαρούτ Καγιάτ, με τον Φρανκ Σινάτρα στα μεγάφωνα να τραγουδάει «Στρέιντζερς ιν δε νάιτ», κρατώντας στα χέρια της ένα μπολ με ταμπουλέ, δεν φανταζόταν ότι η ζωή της θα άλλαζε εντελώς. >>>
