"Αυτή η μεγάλη γαλάζια Σφίγγα" έλεγε ο Ντεμπυσσύ για τη θάλασσα. Είχε και ο ίδιος κάτι από σφίγγα: στην αρχή της δεκαετίας του 1890 σκεφτόταν "την ίδρυση μιας εταιρείας μουσικού αποκρυφισμού", και μολονότι επιφανειακά η μουσική του είναι ως επί το πλείστον ευχάριστη και προσιτή, βαθύτερα περνούν ρεύματα επικίνδυνα, απρόβλεπτα και καταστροφικά. Σε αυτήν τη νέα βιογραφία, ο Ρότζερ Νίκολς εξετάζει τη ζωή και το έργο αυτής της σημαίνουσας μουσικής φυσιογνωμίας χαρτογραφώντας τα ρεύματα και τις δίνες όπου κατά καιρούς είχαν την ατυχία να πέσουν άλλες ανθρώπινες υπάρξεις. Και όμως ο Ντεμπυσσύ ήταν και με το παραπάνω ικανός να αισθανθεί και να δείξει τρυφερότητα και στοργή, όπως αποδεικνύει η φιλία του με τον Πωλ Ντυκά και τον Αντρέ Καπλέ, και με το παραπάνω ικανός να αγαπήσει, όπως αποδεικνύει η αγάπη που τελικά σκόρπισε πλουσιοπάροχα και ανεπιφύλακτα στην κόρη του Σουσού. Ο Ντεμπυσσύ μοιράζεται με τη Σφίγγα το υπερφυσικό ανάστημα: κανένας συνθέτης της εποχής μας δεν μπόρεσε να αγνοήσει τον Ντεμπυσσύ καθώς διατύπωσε όσα αινίγματα ακόμα προσπαθεί να λύσει η μουσική του τέλους του εικοστού αιώνα.