Η αρρώστια και ο θάνατος είναι μαθήματα της επίγειας ζωής μας. Μέσα απ’ αυτά καλούμαστε να μάθουμε πράγματα και να πορευτούμε. Απέναντι στο φόβο και στον πόνο που μας προκαλούν είτε υποτασσόμαστε είτε αμυνόμαστε. Εγώ, η μητέρα του αυτιστικού Ιάσονα, έμαθα να πολεμώ. Έμαθα να αμύνομαι σ’ αυτό τον πόνο, να προσπερνώ το φόβο, να βγαίνω τελικά νικήτρια και να διεκδικώ με αξιοπρέπεια τα δικαιώματα του παιδιού μου. Γιατί, όπως λέει και μια κινέζικη παροιμία: «Κάθε πόνος είναι ένα θείο δώρο. Εξαρτάται από ποια πλευρά θα το δεις».
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
