1917, Γερμανία. Ο Χανς Σίνγκερ, μια φιγούρα που ο συγγραφέας εμπνεύστηκε από τον Γερμανό μαθηματικό Γκέοργκ Κάντορ, τον πατέρα της `Θεωρίας των συνόλων`, εισάγεται στην ψυχιατρική κλινική του πανεπιστημίου του Λούφσταντ. Το έχει κάνει πολλές φορές στο παρελθόν. Στο δωμάτιο 14 της Έπαυλης των ανδρών, το οποίο θα μοιραστεί με τον Ματίας Ντιτούρ, νεαρό Γάλλο στρατιώτη, μηχανοδηγό, αναρχικό και «επιζώντα παρά τη θέλησή του», ο χερ Σίνγκερ σιγά σιγά βγαίνει από το πέπλο της μελαγχολίας του. Τίποτε δε φαίνεται να συνδέει τους δυο άνδρες. Κι όμως, θα βρουν τον τρόπο να γνωρίσουν ο ένας τον άλλο και να συνδεθούν με μια φιλία, απίθανη όσο και αληθινή, μέσα δε από τις ατέρμονες συζητήσεις τους θα ανακαλύψουν το φως που θα διώξει τα σκοτάδια τους. Ένα μυθιστόρημα που οδηγεί τον αναγνώστη στους απρόβλεπτους δαιδάλους του νου και που, μέσα από μαθηματικούς συλλογισμούς, προσεγγίζει με δεξιοτεχνία τα άδυτα της ανθρώπινης ψυχής.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]