Η Μήτηρ Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία έζησε τας ημέρας ταύτας την χαράν της επανεντάξεως εις το σώμα αυτής μεγάλης μερίδος αγαπητών τέκνων αυτής, τα όποια είχον διακόψει την μετ` αυτής κοινωνίαν λόγω της προτιμήσεως αυτών προς το Εορτολόγιον, το ενηρμονισμένον προς το Ιουλιανόν Ημερολόγιον.
Η Μήτηρ Εκκλησία ουδέποτε επέβαλε δυναστικώς το Γρηγοριανόν Ημερολόγιον το οποίον, άλλωστε, και δεν απεδέχθη πλήρως, και εις ουδεμίαν ενέργειαν προέβη εις βάρος των τέκνων αυτής εκείνων, τα οποία (όπως τα εν Αγίω Όρει), προετίμησαν να εξακολουθήσουν τελούντα τας εορτάς κατά τον Ιουλιανόν τοιούτον. Ενέκρινε μεν την προώθησιν της ημερομηνίας της 1ης Οκτωβρίου 1923 εις την 14ην Οκτωβρίου ιδίου έτους, αλλά δεν υπεχρέωσε τους πιστούς όπως ακολουθήσουν αυτήν. Ατυχώς η μη ψύχραιμος μελέτη του θέματος και των προθέσεων της Μητρός Εκκλησίας εδημιούργησεν οξύτητα και αντιθέσεις και σχίσματα με αποτέλεσμα να ληφθούν υπό τίνων Ιεραρχών ή τοπικών Εκκλησιών διάφορα, όχι πάντοτε ενδεικνυόμενα, μέτρα, τα οποία εθεμελιούντο όχι τόσον επί της εμμονής ωρισμένων εις το μη διορθωμένον ημερολόγιον, όσον επί της αποσχίσεως αυτών από της Εκκλησίας.
Μεγάλην θλίψιν έχει προκαλέσει εις την Μητέρα Εκκλησίαν η απόσχισις ωρισμένων τέκνων αυτής από του Σώματος της Μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας επί τη αιτιολογία της εισαγωγής του Γρηγοριανού Ημερολογίου. Απλή και πλήρης απόδειξις του πόσον σφάλλουν τα τέκνα αυτής ταύτα είναι το γεγονός ότι σύσσωμοι αι διατηρήσασαι το Ιουλιανόν Ημερολόγιον τοπικαί Εκκλησίαι των Ιεροσολύμων, της Ρωσσίας, της Σερβίας, της Γεωργίας, της Πολωνίας και της Τσεχίας-Σλοβακίας δεν διέκοψαν την εκκλησιαστικήν κοινωνίαν αυτών μετά των ακολουθησασών το διορθωμένον Ημερολόγιον τοιούτων, ήτοι των Ορθοδόξων Εκκλησιών Κωνσταντινουπόλεως, Αλεξανδρείας, Αντιοχείας, Ρουμανίας, Βουλγαρίας, Κύπρου, Ελλάδος, Αλβανίας, Φιλανδίας και Εσθονίας. [...]
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]
