Η μαγεία αποτελεί ένα διαχρονικό φαινόμενο με πολύ έντονη παρουσία σε όλες τις εποχές. Η επισκόπηση της εξελικτικής πορείας του φαινομένου από την αρχαία Ελλάδα προς την ελληνιστική εποχή και κατόπιν στα ρωμαϊκά χρόνια μέχρι τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες αποδεικνύει την ανάπτυξη και εξέλιξη του φαινομένου σε κάθε χρονική περίοδο. Η ανάπτυξη και εξέλιξη της μαγείας οφείλεται στην επιθυμία των ανθρώπων να ελέγξουν τις δυνάμεις που κυβερνούν τη φύση και τη ζωή. Οι τέχνες που αποτελούν τους κλάδους της μαγείας εντάσσονται σε 2 μεγάλες κατηγορίες: Εκείνες που αποσκοπούν στην καταπολέμηση των βλαπτικών επιδράσεων των κακών πνευμάτων και επομένως έχουν αγαθούς στόχους, είναι γνωστές με τον ευρύτερο χαρακτηρισμό λευκή μαγεία. Αντίθετα, το δεύτερο είδος που ασχολείται με τη χειραγώγηση των κακών πνευμάτων για την πρόκληση βλάβης, καταστροφής ή θανάτου, είναι γνωστό με τον όρο μαύρη μαγεία ή γοητεία. Στη γοητεία ανήκουν η επιθετική και βλαπτική μαγεία, οι οποίες πραγματώνονται με τη λατρεία και των «νεκυοδαιμόνων», των ψυχών των νεκρών. Κάποτε συμπεριλαμβάνεται και η ερωτική μαγεία, όταν επιδιώκει να επιδράσει στο υποψήφιο θύμα με τη χρήση των ερωτικών φίλτρων. Ακόμη σε αυτή ανήκει η τέχνη των γοήτων, ταχυδακτυλουργών και υπνωτιστών, που με την επιδεξιότητά τους ή την υποβολή πραγματοποιούν αλλόκοτα πράγματα. Ένας ακόμη από τους βασικούς στόχους της γοητείας είναι και η μαντεία. Κατά τη γοητική μαντεία ο θεός δεν παρουσιάζεται, αλλά κάνει αισθητή την παρουσία του καθιστώντας έμψυχο ένα αντικείμενο, στο οποίο μεταδίδει συγκεκριμένες ιδιότητες...

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]