Τα ερωτήματα που προκύπτουν από τη σχέση του δικαίου της ΕΕ με το διεθνές δίκαιο είναι τόσο παλιά, όσο η ίδια η ίδρυση της Ένωσης ως (πρώην) Κοινότητας. Η ιστορία των σχετικών επιστημονικών θεωριών και η εξέλιξη του περίπλοκου νομολογιακού πλέγματος, που ύφανε το Δικαστήριο γύρω από τη σχέση αυτή, συνιστά ουσιαστικά και την πορεία της `αυτονόμησης` του ενωσιακού δικαίου και της κοπής του ομφάλιου λώρου που το συνέδεε με τη μήτρα του διεθνούς δικαίου. Στο παρόν βιβλίο επιχειρείται η `επιστροφή` της σχετικής μελέτης στις νομικές της ρίζες, αφού τα ερωτήματα και οι απαντήσεις που προκύπτουν είναι πάνω απ’ όλα νομικά, και πρέπει να αντιμετωπίζονται μεν αυστηρά με όρους νομικούς αλλά και με την ευρύτητα πνεύματος που διακρίνει τη νομική επιστήμη. Για το λόγο αυτό, δεν πρόκειται για μία πραγματεία περί των εξωτερικών διεθνών σχέσεων της Ένωσης. Αντ’ αυτού, η μελέτη επικεντρώνεται στη δικαιική διαδικασία ένταξης του διεθνούς κανόνα στην ενωσιακή έννομη τάξη, και κατ’ επέκταση σε αυτές των κρατών μελών, καθώς και στα θέματα που εγείρει η εφαρμογή του, αναδεικνύοντας δι’ αυτής την κατά μία έννοια τροπή του σε κανόνα του ενωσιακού δικαίου.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]