Αποτελεί αρκετά διαδεδομένη ακαδημαϊκή δοξασία πώς ή πολιτική θεωρία ασχολείται με τον καθορισμό των ορίων της υπακοής του πολίτη στις εξαναγκαστικές εξουσίες του κράτους. Σ` αυτήν τη δοξασία ο εξαναγκασμός εμφανίζεται νόμιμος, και ο μοναδικός σκοπός της πολιτικής θεωρίας είναι να υψώσει ένα προστατευτικό φράγμα γύρω από μια τέτοια πολιτική εξουσία. Η ανάλυση της πολιτικής εξουσίας -η προέλευσή της, οι εκδηλώσεις της και οι τεχνικές της- ανήκει σ` έναν άλλο κλάδο, στην κοινωνιολογία. Και στους δύο κλάδους η πολιτική εξουσία φαίνεται να είναι δεκτή ως ένα οντολογικό δεδομένο, ως ένα φυσικό γεγονός, και ο ρόλος της πολιτικής θεωρίας είναι να διακρίνει σ` αυτό το γεγονός την πολιτική εκείνη εξουσία που συμπεριφέρεται με σχετική ανθρωπιά. (. . .)
[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]
