Η ενδυμασία δεν αποτελούσε πάντοτε μόνο ένα είδος πρώτης ανάγκης ή καλλωπισμού.
Με τα δικά της εκφραστικά μέσα, το σχήμα, τα στολίδια, την ποιότητα των υλικών της, κοντολογίς με τον πλούτο ή την ένδειά της μπορούσε να εκφράσει, στο μέτρο που της αναλογούσε, τις αισθητικές αντιλήψεις και τα γούστα της κάθε εποχής και μέσα από αυτά τις κοινωνικές αντιθέσεις κάθε πολιτισμού.
Έτσι βάδιζε παράλληλα με το πολιτιστικό και πολιτικό πνεύμα της κάθε εποχής που την φορούσε και πρόδιδε εκτός από την κοινωνική του θέση, τις ιδιαίτερες αισθητικές αντιλήψεις του, την αξιοπρέπεια ή την ματαιοδοξία σου.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]