Τίτλοι και περιεχόμενα των εννέα εισηγήσεων ορίζουν και προάγουν σημαντικά κεφάλαια της ισχύουσας σήμερα διαλεκτολογικής πρακτικής και έρευνας: αναζητούνται πρώτον εκ νέου οι σχέσεις των αρχαίων ελληνικών διαλέκτων με τις σημερινές νεοελληνικές διαλέκτους· ενδιαφέρει δεύτερον ειδικότερα η τύχη της ποντιακής διαλέκτου και ακόμη περισσότερο της κυπριακής διαλέκτου, η οποία τα τελευταία χρόνια δοκιμάζεται, όταν δεν διαβάλλεται, προς όφελος δήθεν της κοινής νεοελληνικής· τέλος, στο σύμπλεγμα των διαλέκτων εντάσσεται για πρώτη φορά και η καθαρεύουσα, τόσο ως ιδιόρρυθμος, ή και τεχνητός, γλωσσικός κώδικας όσο και ως ρητορική επιλογή, η οποία εξακολουθεί να εμφανίζεται στο χώρο της νεοελληνικής πεζογραφίας και ποίησης. Το κέντρο Ελληνικής Γλώσσας θεωρεί ότι ο προκείμενος τόμος πρακτικών αποτελεί ωφέλιμο πλαίσιο για περαιτέρω έρευνες και επιστημονικό διάλογο πάνω σε ένα θέμα ιδιαίτερης σημασίας· στον βαθμό τουλάχιστον που οι διάλεκτοι και η διαλεκτολογία περιβάλλουν τη νεοελληνική κοινή και την συμπληρώνουν, υποδεικνύοντας κάποιους παραδοσιακούς πυρήνες της.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]