(. . .) Η τεράστια έκταση του σημερινού προσφυγικού προβλήματος, ανά τον κόσμο, δε θα μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστη και τη χώρα μας. Η Ελλάδα, με τη μακρόχρονη παράδοση, στην υποδοχή και φιλοξενία αλλοεθνών πληθυσμών, απέδειξε και στη σημερινή συγκυρία, ότι είναι η χώρα των πολιτισμών, όπου συνυπάρχουν και συνταιριάζονται διαφορετικές νοοτροπίες, αλλότρια θρησκεύματα και ποικιλόμορφες κουλτούρες. Πράγματι, εκτός από τους Ομογενείς, από την πρώην Σοβιετική Ένωση, οι οποίοι κατέκλυσαν την Ελλάδα (μετά το 1990), δεν είναι λίγοι και οι αλλογενείς, από Ασία, Αφρική κλπ, οι οποίοι κάθε τόσο, «ξεβράζονται» στις ακτές και στα ξερονήσια του Αιγαίου ή του Ιονίου πελάγους. Αν σκεφτούμε ότι οι πληθυσμοί αυτοί, ομογενείς ή αλλογενείς, κουβαλούν, από τις χώρες καταγωγής, το δικό τους πολιτισμό, αντιλαμβανόμαστε την πολυπολιτισμικοτητα του σημερινού ελλαδικού χώρου, αλλά και την ιδιομορφία του διπλού προβλήματος που έχει να αντιμετωπίσει η χώρα μας. Από τη μια, του προβλήματος ασύλου των αλλογενών προσφύγων και, από την άλλη, του προβλήματος αποκατάστασης και ενσωμάτωσης των Παλιννοστούντων Ομογενών. Οι δυο αυτές πληθυσμιακές ομάδες συναποτελούν, στην ουσία, τις δύο όψεις της σημερινής «προσφυγικής Ελλάδας», έστω και αν οι Ομογενείς χαρακτηρίζονται, επισήμως, ως παλιννοστούντες, και δύο πόλους που προσελκύουν το έντονο ενδιαφέρον κρατικών και ιδιωτικών φορέων. Την Ελλάδα λοιπόν, των πολιτισμών, με τις ιδιαιτερότητες των ομογενών και αλλογενών πληθυσμών, φιλοδοξούμε να προσεγγίσουμε σ` αυτό το βιβλίο. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]