«Η Ελλάδα της Μεταπολίτευσης», η «μεταπολιτευτική περίοδος», η «πρώτη Μεταπολίτευση» είναι η συνήθεις όροι που χρησιμοποιήθηκαν για να υποδηλώσουν τη βαθιά τομή και τη νέα περίοδο που άνοιξε στην ελληνική ιστορία με την πτώση της δικτατορίας. Μια νέα Ελλάδα αναδύθηκε, παρότι τα σημάδια ή, καλύτερα, τα τραύματα της μεταπολεμικής ιστορίας ήταν ακόμη εμφανή. Το βιβλίο προτείνει μια ερμηνεία των εξελίξεων της Ελλάδας της Μεταπολίτευσης, 1974-1990, αναδεικνύοντας την εσωτερική ενότητα και τις αλληλουχίες της περιόδου. Κινείται στο επίπεδο της πολιτικής και των κομμάτων, των οικονομικών-κοινωνικών εξελίξεων, των βασικών πολιτικών που εφαρμόστηκαν, και προσπαθεί να συναρθρώσει όλες αυτές τις διαφορετικές όψεις σε ένα ενιαίο ερμηνευτικό σχήμα. Με άλλα λόγια, προσπαθεί να σχεδιάσει τις βασικές εκείνες γραμμές μιας τοιχογραφίας, που δίνουν μορφή και νόημα στις εξελίξεις αυτής της περιόδου. Ταυτόχρονα περιλαμβάνει όλα τα γεγονότα και τα στοιχεία που χρειάζονται ώστε να μπορεί ο αναγνώστης να παρακολουθήσει την ανάπτυξη του θέματος χωρίς κενά πληροφόρησης. Ο συνδυασμός αυτός κρίθηκε απαραίτητος έχοντας κατά νου τις νεότερες γενιές.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]