Η Δίκη του Αλκιβιάδη (που είναι ένα σύνολο από πολιτικές δίκες για το μέγα σκάνδαλο τρομοκρατίας και ιεροσυλίας του 415 π.Χ.) έχει πολλά κοινά στοιχεία με τη ψύχωση που χαρακτηρίζει τις διώξεις του μανιακού αμερικανού Γερουσιαστή Μακάρθυ της εποχής του ψυχρού Πολέμου. Και είναι σίγουρα η πιο συνταρακτική δίκη της αρχαιότητας. Αλλά κι αυτή για την οποία έχουμε τις περισσότερες πληροφορίες από αρχαίες πηγές. Τόσο η δίκη όσο και ο βίος και η πολιτεία του Αλκιβιάδη, που σ` ένα βαθμό αναβλύζουν μέσα απ` αυτήν, αποτελούν ένα ελκυστικό ανάγνωσμα, με όλες τις ανατροπές και το σασπένς ενός πρωτότυπου δικαστικού μυθιστορήματος. Μέσα δε από αυτά που συνέβησαν την ταραχώδη εκείνη εποχή, των τελευταίων χρόνων του 5ου Αθηναϊκού αιώνα, αποκτούμε μια ζωντανή εικόνα του πολιτικού και κοινωνικού σκηνικού της φθίνουσας Δημοκρατίας, εν μέσω Πελοποννησιακού Πολέμου.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]