Το βιβλίο αυτό επιχειρεί να δώσει μια εικόνα της διδασκαλίας της ιστορίας στην Ευρώπη, όπως αυτή διαμορφώθηκε ύστερα από τις μεγάλες πολιτικές ανακατατάξεις των αρχών της δεκαετίας του 1990. Με συντονιστή τον γάλλο ιστορικό J. Peyrοt, μια ομάδα οκτώ ιστορικών και εκπαιδευτικών από διάφορες ευρωπαϊκές χώρες καταθέτει εμπειρίες και προβληματισμούς, μεθόδους και προτάσεις για το πώς διδάσκεται η ιστορία στη σημερινή Ευρώπη, ειδικά στο χώρο της Μέσης Εκπαίδευσης. Τα παραδείγματα της Τσεχοσλοβακίας, που δεν υπάρχει πλέον, της Γερμανίας, τόσο της Ομοσπονδιακής όσο και της Λαϊκής Δημοκρατίας, της Πορτογαλίας, της Γαλλικής κοινότητας του Βελγίου, της Αγγλίας, της Γαλλίας και της Δανίας αποτελούν γόνιμα εναύσματα σκέψης, προκειμένου να φωτιστούν σε βάθος οι σχέσεις κοινωνίας και ιστορίας και να αναδειχθεί η διαφορετικότητα των ευρωπαϊκών εκπαιδευτικών συστημάτων αλλά και η μεγάλη ομοιότητα σε γενικότερες καταστάσεις και επιμέρους προβλήματα. Ερωτήματα σχετικά με τη θέση της ιστορίας στο σχολείο και τα θέματα που πρέπει να παρουσιάζονται στο πλαίσιο αυτού του μαθήματος, σχετικά με το ρόλο του εκπαιδευτικού, καθώς και τις μεθόδους που πρέπει να χρησιμοποιούνται, είναι μερικά από τα ερωτήματα που απασχολούν το βιβλίο και συγκροτούν την προβληματική του.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]