Την άνοιξη του 1977 ο Δ. Ν. Μαρωνίτης σε μια διάλεξή του στην «Τέχνη» της Θεσσαλονίκης κρίνει αρνητικά την πεζογραφική παραγωγή του Γιώργου Ιωάννου· από τη διάλεξη προκύπτουν τέσσερεις επιφυλλίδες, που δημοσιεύονται το καλοκαίρι στο Βήμα, και αναδημοσιεύονται στις αρχές του 1978 στο περιοδικό Διαβάζω. Ο Ιωάννου απαντά στην κριτική του Μαρωνίτη, στην αρχή κάπως ψύχραιμα, αργότερα με όλο και λιγότερη ψυχραιμία· θα συνεχίσει έτσι ως το θάνατό του το Φεβρουάριο του 1985. Ο Μαρωνίτης δεν αντιδρά. Η μονόπλευρη συνέχεια της επίθεσης υπήρξε διπλή: (α) το 1986, είκοσι δύο μήνες μετά το θάνατο του Ιωάννου, ο Μαρωνίτης εκδίδει σε βιβλίο, μαζί με άλλα κείμενά του, τις επίμαχες επιφυλλίδες του 1977· (β) το 2006, με τη συμπλήρωση είκοσι χρόνων από το θάνατο του πεζογράφου, ο κριτικός επαναλαμβάνει τα κύρια σημεία της αρνητικής κριτικής του σε τρεις νέες επιφυλλίδες στο Βήμα. Το βιβλίο αναλύει και κρίνει τις παλαιές εκείνες απόψεις του κριτικού, καθώς και την πρόσφατη επανάληψή τους, και καταγράφει ποιοι και πως αναφέρθηκαν στη διαμάχη από το 1977 ως το 2007. Πρόθεση του συγγραφέα είναι να εκληφθεί το μελέτημά του ως απόπειρα ακύρωσης σειράς ολόκληρης λανθασμένων κριτικών απόψεων, επομένως ως μια «πράξη δικαιοσύνης», και όχι ως μια «ηθικογραφία μικροσκανδάλων».

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]