Η αναζήτηση της σχέσης της πολιτικής με την ηθική έχει ως βασική προϋπόθεση την επανεξέταση της ίδιας της φύσης της πολιτικής και την δυνατότητά της να ρυθμίζεται από ηθικές αρχές και να στοχεύει σε ηθικά ιδεώδη. Την προϋπόθεση αυτή αναδεικνύει τόσο η γενικευμένη ιστορική εμπειρία όσο και οι ιστορικά αντίστοιχες θεωρητικές και φιλοσοφικές αναζητήσεις. Το βιβλίο αυτό αποπειράται να στοιχειοθετήσει μια πρόταση για την αντιμετώπιση αυτής της προϋπόθεσης, λαμβάνοντας υπόψη τις δυσκολίες που συναντά η διαδικασία συγκρότησης-διαμόρφωσης ενός ριζοσπαστικού ιστορικού υποκειμένου με νέα χαρακτηριστικά. Έχοντας διαπιστώσει ότι η αποσύμπλεξη της πολιτικής από την ηθική τείνει σήμερα να γίνει κυρίαρχη πραγματικότητα, ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι για την διερεύνηση της μεταξύ τους σχέσης είναι αναγκαίος ο αναστοχασμός πάνω στα κριτήρια, τα μέσα και τους στόχους της μεγάλης χειραφετικής διαδικασίας που άρχισε με την εποχή του Διαφωτισμού, την μαρξική προβληματική, τις μεγάλες επαναστάσεις του 19ου και 20ού αιώνα και παραμένει ακόμη ανολοκλήρωτη. Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι η διαλεκτική διαδικασία της χειραφέτησης κατατείνει στο ότι δεν μπορεί να υπάρξει ηθική χωρίς την αξίωση ουσιαστικής καθολίκευσης των αρχών και των κανόνων της, χωρίς το αίτημα της οικουμενικότητάς της. Ζήτημα οπωσδήποτε ανοιχτό, το οποίο αφορά στον πυρήνα κάθε ριζοσπαστικής πολιτικής και στον 21ο αιώνα.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]