Επανειλημμένα ομολογείται ότι η γλώσσα των νηπίων και των παιδιών του δημοτικού σχολείου επηρεάζεται από τα κυριαρχικά μέσα μαζικής επικοινωνίας. Εφόσον είναι έτσι, υπάρχει δυνατότητα αντιστροφής; Η συγγραφέας υποστηρίζει με θέρμη την έννοια και την εφαρμογή της επικοινωνιακής εκπαίδευσης στο ελληνικό σχολείο με στόχο την καλλιέργεια της κριτικής ανάγνωσης της πολυτροπικής γλώσσας των ΜΜΕ και την ευρύτερη ενσωμάτωση του πολυμεσικού επικοινωνιακού γραμματισμού στη γλωσσική διδασκαλία. Η ανάπτυξη δεξιοτήτων στα παιδιά, οι οποίες θα τους επιτρέπουν στο μέλλον να υπερβαίνουν το ρόλο του ηθικού και συμμορφωμένου αποδέκτη του Λόγου και της εικόνας των ΜΜΕ και να εξελίσσονται σε κριτικούς ή και ενεργούς αναγνώστες, μπορεί να επιτύχει αυτό που φαντάζει σήμερα ουτοπικό: Τα σημερινά παιδιά -και ως αυριανοί ενήλικοι- αντί να επηρεάζονται από τα ΜΜΕ θα μπορούν να επηρεάζουν τα ίδια τα ΜΜΕ.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
