Στη ραδιοφωνική διαφήμιση ιδιαίτερη σημασία έχει το κείμενο, αφού με το ραδιόφωνο δεν υπάρχει δυνατότητα οπτική παρά μόνο ακουστική. Έτσι λόγω των διαφορετικών δυνατοτήτων διαφέρουν ουσιαστικά τα τηλεοπτικά μηνύματα από τα ραδιοφωνικά, αλλά και από αυτά γενικά που προορίζονται για τον τύπο. Συγκεκριμένα για το ραδιόφωνο μια προσεκτική μελέτη των διαφημιστικών μηνυμάτων μπορεί να μας οδηγήσει στα εξής συμπεράσματα: επειδή το μήνυμα γράφεται για ακροατήριο και όχι για κοινό που θα το δει ή θα το διαβάσει είναι σκόπιμο ο διαφημιστής να επικεντρώνει το ενδιαφέρον του στη βασική ιδέα και στο θέμα του μηνύματος. Ακόμη ο διαφημιστής γνωρίζει καλά ότι οι ακροατές μόνο ακούνε και δε βλέπουν γι’ αυτό το μήνυμα για να είναι ευπρόσδεκτο πρέπει να είναι γραμμένο σε ζωντανή γλώσσα. Επίσης αντί για παραγράφους στο μήνυμα προτιμά να χρησιμοποιεί γέφυρες επικοινωνίας, όπως «θυμηθείτε», «ακούστε αυτό» κ.λπ.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]