(. . .) Γνώρισα τον Έλιοτ μέσω αλληλογραφίας. Εξέδιδα ένα εβδομαδιαίο δελτίο χρηματιστηρίου, στο οποίο ήθελε και εκείνος να συνεισφέρει. Ακολούθησαν επιστολές εκατέρωθεν, αλλά το πράγμα ξεκίνησε το πρώτο τρίμηνο του 1935. Σε εκείνη την περίπτωση το χρηματιστήριο, αφού είχε υποχωρήσει από ένα υψηλό το 1933 σε ένα χαμηλό, είχε αρχίσει ξανά να κινείται ανοδικά, κατά τη διάρκεια, όμως, του πρώτου τριμήνου του 1935 ο Σιδηροδρομικός Δείκτης Ντόου είχε πέσει κάτω από το χαμηλότερο σημείο για το 1934. Οι επενδυτές, οι οικονομολόγοι και οι αναλυτές του χρηματιστηρίου δεν είχαν ακόμα συνέλθει από τα δυσάρεστα γεγονότα της περιόδου 1929 - 1932 και αυτή η κατάρρευση των αρχών του 1935 επέφερε μεγάλη αναστάτωση. Άραγε περίμεναν τη χώρα νέα προβλήματα; Την τελευταία μέρα της πτώσης του σιδηροδρομικού κλάδου, έλαβα ένα τηλεγράφημα από τον Έλιοτ, ο οποίος δήλωνε με ιδιαίτερη έμφαση πως η πτώση είχε λάβει τέλος, ότι αποτελούσε απλώς την πρώτη ανάσχεση μιας ανοδικής αγοράς που είχε ακόμα πολύ δρόμο εμπρός της. Οι επόμενοι μήνες απέδειξαν ότι ο Έλιοτ είχε δίκιο σε τέτοιο βαθμό, ώστε του ζήτησα να έρθει ως φιλοξενούμενος στο σπίτι μου στο Μίσιγκαν κάποιο Σαββατοκύριακο. Ο Έλιοτ αποδέχτηκε την πρόταση και ανέπτυξε λεπτομερώς τη θεωρία του. Ωστόσο δεν μπορούσα να τον εντάξω στον οργανισμό μου, μιας και επέμενε όλες οι αποφάσεις να βασίζονται στη θεωρία του. Όντως τον βοήθησα να τοποθετηθεί στη Γουόλ Στριτ και σε ένδειξη εκτίμησης του έργου του, κατέγραψα τη θεωρία του και την περιέλαβα υπό το όνομά του σε ένα εγχειρίδιο με τίτλο ``The Wave Principle` (Η Αρχή του Κύματος) (. . .) (ΤΣΑΡΛΣ ΤΖ. ΚΟΛΙΝΣ, Γκρος Πόιντ, Μίσιγκαν, 1978)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]